de meest blije peuter achter de naaimachine!

Ze bleef het toch maar zo oneerlijk vinden dat haar broers van 6 en 8  wel op de naaimachine mochten en zij niet. "O. was 5 en toen mocht hij ook al naaien, ik wil ook!" aldus mevrouwtje. 

Af en toe onder mijn toeziend oog heeft ze wel eens wat stikseltjes op een lapje gezet, maar het werd natuurlijk de hoogste tijd dat ze een eigen naaiproject zou krijgen.... dat vond ze zelf dan met name. 

Maar wat kan je een meisje van 3 nou laten naaien? Nu met de herfst in aantocht en de herfsttafel die nog gevuld moet worden bedacht ik me dat een herfstslinger wellicht leuk zou zijn!

Ik tekende de blaadjes op het vilt en ze knipte het zelf uit. Op eens hoorde ik "shit". Hmmm mijn dochter van 3 die dat zegt... wat zei je? "mam ik knipte het stokje eraf, ach dat geeft toch niet want de blaadjes buiten zijn ook niet perfect toch?"

Heerlijk dat relativerings vermogen, dat maakt het leven wel makkelijker. 

Vandaag dan de naaimachine op tafel. Na 1 blaadje geholpen te hebben, vond ze dat ze het zelf wel kon. Ja, montessori-kleutertje in de dop.

Voetje omhoog.... alsof ze niet anders gedaan heeft.

Soms wat het even zoeken naar de voetpedaal.

Zeer serieus aan de slag om een slinger te maken van alle geknipte blaadjes.

En als je 3 bent, zo 1,06m zijn je benen nog niet zo lang, maar met 3 opstapjes op elkaar, kon ze prima bij het pedaal!

Klaar is de herfstslinger!

Nu nog even de slinger precies in de boom hangen. Zo gezellig en wat een blij dametje! Puur genieten saampjes!