Hooimadam, een wat?

Het is al een tijdje geleden dat iemand mij vertelde dat ze een hooimadam ging maken van de Insul Bright die ze besteld had bij me. 

Een hooimadam.... je weet wel, een soort zak die zorgt dat je pan warm blijft en het eten verder gaart..... ik moest direct denken aan de kampeervakantie waarbij mijn moeder de pan met rijst in een slaapzak rolde en daar uren liet staan. Tenminste zo zit dat in mijn herinnering he, of het echt uren was, dat weet ik niet. Ik vond het vooral maar raar dat ze dat deed. Besef hebben dat dat heel praktisch is als je maar 2 pitjes hebt en een gasfles die natuurlijk niet oneindig mee gaat, dat had ik toen nog niet.

Zij zou mij laten weten hoe de hooimadam zijn werk zou doen en een fotootje sturen. Na een maandje ontving ik haar enthousiaste mailtje dat zij heerlijke pastasaus uit de hooimadam gegeten had. Het werkt dus!

Aangezien ze zelf geen blog heeft, vroeg ik haar of ze een gastblog zou willen schrijven. 

Super lief kreeg ik een tijdje later deze tekst met foto.

Dank je Louise!!

*******

Hooimadam 

Soms kom je onverwachts op een goed idee. Ik moest nodig nieuwe maatlabels bestellen 

en kon ook nog wat elastisch kant gebruiken dus ik ging naar de webshop van 

mamarieke. Insul Bright! Was het eerste dat ik las. Geschikt voor ovenwanten en 

theemutsen, want dun en isolerend. Het was alsof er een luikje in mijn hoofd open ging, 

waar al enige tijd het plan om zelf een hooimadam te maken achter verstopt zat.

Ik bestelde een meter, want we hebben een hele grote stoofpan. Op een zaterdagmiddag 

waren de kinderen lekker aan het spelen en ging ik aan de slag volgens deze tutorial. 

 In plaats van een dekbed 

gebruikte ik een laag wol van een versleten trui en een laag insul bright. De bodem 

maakte ik uit twee delen omdat ik anders niet genoeg had aan de meter insul bright. 

Onze hooimadam is veel dunner door de dunne laag insul bright, dus gemakkelijker op 

te bergen. Het katoentje is een batik die hier al jaren lag te wachten op een goede 

bestemming. 

De volgende dag kreeg ik een enthousiast appje van mijn eigen huiskok: hij had 

pastasaus gemaakt en in plaats van het enige tijd in de oven te laten stoven had hij de 

pan in de hooimadam gezet. Twaalf uur later was de pan nog warm! De saus was 

minstens zo lekker als altijd. 

Wij kunnen niet meer zonder de hooimadam. Zodra de rijst kookt gaat de pan de 

hooimadam in – 25 minuten later is de rijst gaar. Op het gas gaat dat iets sneller (15 

minuten). Voordeel is dat de rijst nog uren warm blijft en dat je bovendien terwijl de 

rijst kookt je huis uit kunt. Naar zwemles bijvoorbeeld, of naar dat vriendinnetje van je 

jongste aan de andere kant van de stad. De rijst kan in de hooimadam immers niet 

aanbranden.

Ik ga snel nog een hooimadam maken, een maatje kleiner. Zodat ik de grote stoofpan 

met rendang in de ‘madam’  kan zetten en de rijst klaar maak in het ‘madammeke’. Ze 

gaan zeker mee naar de camping komende zomer!

Recepten voor de hooimadam kun je op internet vinden. Alles wat je op het gas moet 

laten sudderen/ gaar worden kan in de hooimadam. Zo heb je een pit vrij, verbruik je 

minder gas of elektriciteit (inductie/ oven). Het enige dat bij ons tot nu toe mislukt is, 

was bonensoep. Te lang warm gebleven waardoor bacterien hun kans kregen en de soep 

ontzettend zuur was en vreselijk stonk.

**********

PS je kunt nog 1 dag reageren op de give away, morgen geef ik een super stoere lap tricot weg. Kijk hier maar eens.